تحقیق درباره جایگاه رسانه ها

جایگاه رسانه ها
بر کسی پوشیده نیست که در جوامع در حال توسعه امکان دسترسی عموم مردم به رسانه های نوشتاری (مکتوب) کمتر از کشورهای توسعه یافته است و عامه ی مردم اصولاً چندان رغبتی به مطالعه نشان نمی دهند و کلاً فرهنگ کتابخوانی و خرید روزنامه و نشریه نیز هنوز همه گیر و جزو عادات روانه ی مردم نشده است. از این رو پرداختن به جایگاه و کارکرد رسانه های گروهی و به خصوص بررسی نقش و مسئولیت رسانه های فراگیری چون رادیو و تلویزیون که اغلب در این جوامع دولتی و یا در اختیار نهاد های وابسته به دولت اند، از اهمیت بسیار برخوردار است.

در هر حال، نمی توان از تاثیر گسترده و نفوذی که رسانه های صوتی و تصویری بر افکار عمومی چنین جوامعی بجا می گذارند غافل شد؛ تا جایی که منبع کسب خبر و داوری در مورد رویداهای جاری و مسایل اجتماعی و سیاسی و چگونگی وضعیت اقتصادی کشور، کمابیش از مجرای اغلب تنگ و یک جانبه ی این رسانه ها و از راه شنیدن رادیو و تماشای تلویزیون صورت می گیرد. بنابراین رسانه های گروهی گوناگون به نسبت درجه اهمیت و فراگیر بودنشان، نقشی مفید یا مُخَرب در فرایند شکل گیری جامعه ی مدنی می توانند داشته باشند.

این امر به ویژه در مورد ایران و در وضعیت کنونی که جامعه در حال گذار از ساختاری اقتداری به مناسباتی مبتنی بر قانون است، به مساله ای حیاتی و سرنوشت ساز تبدیل شده است؛ چرا که ادامه ی کوشش های گسترده و دگرگونی های امیدوارکننده ای که در یک دهه گذشته پدید آمده بود و هم اکنون دچار کندی و رکورد شده است، پیش از هر چیز مستلزم گشایش دوباره در عرصه ی مطبوعات و حوزه ی نشر کتاب به طور اخص و رسانه های گروهی به طور اعم است.

افزون بر اینها، و به ویژه با گسترش و همه گیر شدن برنامه های ماهواره ای مبتذل و موذی، مهمتری چالشی که در آینده ای بسیار نزدیک جامعه با آن روبرو خواهند شد، نیاز و ضرورت امکان دسترسی آسان و آزاد مردم به رسانه های صوتی و تصویری غیر دولتی داخلی و قانونی است.